ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ Δ/ΝΤΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
«Μια χούφτα Έλληνες, αντιμετώπισαν την πιο καλά εξοπλισμένη αυτοκρατορία». Αλήθεια είναι: «η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»....φωνάζουμε ακόμα στους δρόμους. Δεν είναι παντοδύναμοι ούτε οι κατακτητές, ούτε αυτοί που θέλουν να είναι οι ντόπιοι δυνάστες. Ο λαός ενωμένος, οργανωμένος μπορεί να τους νικήσει όλους. Όπως έκανε τότε με τους Ιταλούς. Όπως έκανε τότε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ που έδιωξε τους Γερμανούς.
«Το ΟΧΙ το είπε ο λαός». Το ΟΧΙ απέναντι σε κάθε αυταρχισμό είναι δικαίωμα, είναι υποχρέωσή μας, είναι ανάγκη για να βγει η ιστορία μπροστά. Η απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων σε κάθε εποχή είναι υπόθεση δική μας: του λαού. Όπως ήταν τότε που μια παλλαϊκή επιστράτευση και δράση στήριξε το στρατό στο να αποκρούσει τους Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες. Όπως ήταν λίγο αργότερα που μια τεράστια διαδήλωση του λαού της Αθήνας ματαίωσε την επιστράτευση και την αποστολή εργαζομένων στα ναζιστικά κάτεργα, που επιχείρησαν οι κατοχικές δυνάμεις. Όπως τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες βγήκαν στο δρόμο ενάντια στην φτώχεια και την ανεργία, ενάντια σε ό,τι τους ευτελίζει και τους υποτιμά.
Το σύγχρονο νόημα της 28ης είναι μια κοινωνία όπου αυτός ο λαός που παράγει τον πλούτο, υλικό και πνευματικό, θα τον δικαιούται και θα τον απολαμβάνει.
«Μια χούφτα Έλληνες, αντιμετώπισαν την πιο καλά εξοπλισμένη αυτοκρατορία». Αλήθεια είναι: «η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»....φωνάζουμε ακόμα στους δρόμους. Δεν είναι παντοδύναμοι ούτε οι κατακτητές, ούτε αυτοί που θέλουν να είναι οι ντόπιοι δυνάστες. Ο λαός ενωμένος, οργανωμένος μπορεί να τους νικήσει όλους. Όπως έκανε τότε με τους Ιταλούς. Όπως έκανε τότε με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ που έδιωξε τους Γερμανούς.
«Το ΟΧΙ το είπε ο λαός». Το ΟΧΙ απέναντι σε κάθε αυταρχισμό είναι δικαίωμα, είναι υποχρέωσή μας, είναι ανάγκη για να βγει η ιστορία μπροστά. Η απόκρουση των αντιλαϊκών μέτρων σε κάθε εποχή είναι υπόθεση δική μας: του λαού. Όπως ήταν τότε που μια παλλαϊκή επιστράτευση και δράση στήριξε το στρατό στο να αποκρούσει τους Ιταλούς και Γερμανούς φασίστες. Όπως ήταν λίγο αργότερα που μια τεράστια διαδήλωση του λαού της Αθήνας ματαίωσε την επιστράτευση και την αποστολή εργαζομένων στα ναζιστικά κάτεργα, που επιχείρησαν οι κατοχικές δυνάμεις. Όπως τώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες βγήκαν στο δρόμο ενάντια στην φτώχεια και την ανεργία, ενάντια σε ό,τι τους ευτελίζει και τους υποτιμά.
Πράγματι. Θέριεψε τότε πάλι ο γίγαντας λαός για να σπάσει δεσμά κι αλυσίδες όπως λέει κι ένα αντάρτικο τραγούδι. Όπως θεριεύει και σήμερα. Αλλά δε «θέριεψε» όλος ο λαός. Υπήρξαν κι αυτοί οι «ρεαλιστές» που έτρεξαν να κρυφτούν πίσω απ’ τους προστάτες τους φεύγοντας για την Αιγυπτο και αφήνοντας μόνο το λαό. Υπήρξαν κι άλλοι που πίστεψαν στην παντοδυναμία του αντιπάλου κι έγιναν συνεργάτες των Γερμανών και κουκουλοφόροι που κάρφωναν λαϊκούς αγωνιστές. Και σήμερα βλέπουμε παρόμοιους «ρεαλιστές» που πιστεύουν ότι «δε γίνεται τίποτα» ή ότι «οι αντίπαλοι είναι παντοδύναμοι κι ανίκητοι». Έχει η ιστορία παραδείγματα . Σαν το 1940 και την ηρωική αντίσταση του λαού μας.
Ακούμε στο αντάρτικο τραγούδι που λέει : «Το ΕΑΜ μας έσωσε απ’ την πείνα»…Είναι ακριβώς έτσι: όταν οι κατακτητές έκλεβαν με το ζόρι όλα τα αγαθά που παρήγαγε η Ελληνική γη για να θρέψουν τις μαύρες λεγεώνες τους, το ΕΑΜ οργάνωσε τη μάχη της σοδειάς. Φρουρούσε με τα όπλα του ΕΛΑΣ τα χωράφια και τα χωριά που ο κόσμος μάζευε τη σοδειά του. Ταυτόχρονα βοήθησε κιόλας στο μάζεμα αυτής της σοδειάς. Οργάνωνε συσσίτια στις πόλεις και στα χωριά. Έτσι και σήμερα, που τα φαινόμενα της φτώχειας και της πείνας επανέρχονται μέσα στα σπίτια μας, στους μαθητές του διπλανού θρανίου, στα παιδιά που λιποθυμάνε στα σχολεία απ’ την πείνα. Χρειάζεται πάλι να οργανώσουμε τον αγώνα ενάντια στη φτώχεια.
Χρειάζεται να αγωνιζόμαστε για την κοινωνία των αναγκών και των ονείρων μας. Αυτή που θα κατοχυρώνει το δικαίωμα στη δουλειά, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο και θα απαγορεύει την ανεργία, την πείνα, τα ναρκωτικά. Αυτή που οργάνωνε κι ονειρευόταν και το ΕΑΜ: «λαοκρατία» έλεγε τότε το ΕΑΜ. Το σύγχρονο νόημα της 28ης είναι μια κοινωνία όπου αυτός ο λαός που παράγει τον πλούτο, υλικό και πνευματικό, θα τον δικαιούται και θα τον απολαμβάνει.