ΓΕΡΕ ΧΡΟΝΕ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΠΑΕΙ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ Η ΣΕΙΡΑ..

Τα δευτεράκια μας αποχαιρέτησαν το 2012 μέσα από μια χαρούμενη γιορτή που ετοίμασαν μαζί τους οι δασκάλες μας Μαλακού Στέλλα και Αμέντα Λεμονιά. Το σχολέιο γέμισε από χαρούμενα τραγούδια, χριστουγεννιάτικα και Πρωτοχρονιάτικα, ενώ όλα τους παιχνίδιζαν με τα τοπικά έθιμα και τα δρώμενα των Γιορτών. Ακαταμάχητα για άλλη μαι φορά τα χρόνια της αθωότητας εξακολουθούν ευτυχώς να αποτελούν μια ουσιαστική νότα αισιοδοξίας.
Καλή Χρονιά λοιπόν σε όλους , με αγώνες σε όλα τα επίπεδα για να καλυτερέψουμε στη ζωή μας και στην ανθρωπιά μας.

ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΝΟΗΜΑ...

Με επιτυχία ξεκίνησε η συνεργασία των παιδιών της ΣΤ τάξης του σχολέιου μας με το Κέντρο Πρόληψης Χίου υπό την ευθύνη της ψυχολόγου του Κέντρου Μαρίνας Κυριάκου.
Τα παιδιά μας μέσα από το παιχνίδι και άλλες δράσεις προσεγγίζουν τις αξίες της αλληλεγγύης, της συνεργασίας , της ομαδικότητας, αποκτούν αυτοεκτίμηση και μαθαίνουν να στηρίζονται στα πόδια τους , ώστε στο μέλλον να έιναι σε θέση να γυρίσουν την πλάτη σε "σκληρές" και "μαλακές" εξαρτήσεις, στη ναρκωκουλτούρα της εποχής.
Από τη νέα χρονιά, πάλι με το Κέντρο Πρόληψης θα ξεκινήσει η σχολή γονέων η οποία πέρσι λειτουργησε για πρώτη φορά με εξαιρετικά αποτελέσματα με βάση τις γνώμες των συμμετεχόντων γονέων.
Τα παιδιά μας τέλος πήραν μέρος στις αφηγήσεις χιώτικων παραδοσιακών παραμυθιών στον αύλειο χώρο του σχολείου μας από τριμελή ομάδα ηθοποιών που έπαιξαν , τργούδησαν αφηγήθηκαν στην ντοπιολαλιά μας , ετσι όπως μεταφέρθηκε μέσα από τα βιβλία του αείμνηστου καλλιτέχνη μας Νίκου Γιαλούρη.

17 ΝΟΕΜΒΡΗ: ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΟΣΟ ΠΟΤΕ!

Αγαπητοί γονείς, μαθητές και μαθήτριες.

Τιμάμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου, έχοντας μπροστά μας τις αποδείξεις ότι ο αγώνας για «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» είναι επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε. Ο λαός μας, οι νέοι άνθρωποι στενάζουν  κάτω από το φάσμα της ανεργίας, της ανέχειας, της φτώχειας. Το μεροκάματο , ο μισθός , η σύνταξη για όσους έχουν την πολυτέλεια να τα διατηρούν είναι πετσοκομμένα και σηματοδοτούν το φτήνεμα, την εξαθλίωση της εργατικής μας δύναμης.

Η Παιδεία μας, άταφος νεκρός που έλεγε ο Δημήτρης Γληνός, εξακολουθεί ρακένδυτη να περιφέρεται εδώ και στας Ευρώπας, διηγούμενη περασμένα μεγαλεία σε ένα παρόν που σηματοδοτεί σχολεία χωρίς πετρέλαιο, χωρίς υποδομές, χωρίς τα στοιχειώδη, ένα παρόν που σχολεία, όπως το 5^ο της Πάτρας, αποκτά χορηγούς οίκους ανοχής, που σηματοδοτεί σχολεία της ανεργίας και της ημιμάθειας που παράγουν το φτηνό και ευέλικτο μαθητικό δυναμικό που έχει ανάγκη ποιος άλλος , η οικονομία της αγοράς και ο ανταγωνισμός της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας, όπως μας λένε. Η Ελευθερία μέσα σε αυτό το τοπίο ακούγεται μόνο ως ειρωνεία, ως κακόγουστο ανέκδοτο. Μα ποιος λαός είναι λεύτερος, όταν οι δανειστές του σε συνεργασία με τους «ντυμένους φίλους» εχθρούς του του επιβάλλουν το πώς θα ζει και να θα ζει;

Γι αυτό λέμε ότι ο αγώνας για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ -ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  συνεχίζεται.

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ;

-Αυτοί που ... «έκαναν» το Πολυτεχνείο ήταν απλοί εργαζόμενοι, άνθρωποι του λαού που είχαν στο πλευρό τους κάτι «παιδιά» σαν και τα παιδιά μας που φοιτούν ή εργάζονται. Ούτε γεννήθηκαν ήρωες, ούτε είχαν αποφασίσει να πεθάνουν. Απλά δεν άντεχαν άλλο την αδικία και την καταπίεση. Κάτι «παιδιά» που σκέφτηκαν ότι αποκλείεται ο κόσμος να φτιάχτηκε για να έχουν μερικοί ό,τι γουστάρουν κι οι πολλοί να πεινάνε, να μη σπουδάζουν, να φυλακίζονται όταν αντιδράσουν κι αγωνιστούν για μια καλύτερη ζωή. Κάτι «παιδιά» που ονειρεύτηκαν έναν άλλο κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.

-Αυτοί που ...«έκαναν» το πολυτεχνείο δεν ήξεραν ίσως το μέγεθος της δύναμής τους. Ίσως κιόλας να νόμιζαν ότι «νικήθηκαν» την ώρα που τους σκότωναν οι χουντικοί. Αλλά με την πράξη τους απέδειξαν ότι νικητής στην ιστορία είναι αυτός που έχει δίκιο, κι όχι αυτός που κερδίζει μια μάχη με άδικα όπλα. Απέδειξαν ότι ο λαός που αγωνίζεται είναι πανίσχυρος και μπορεί να γονατίσει κάθε εξουσία, ακόμα κι αν διαθέτει όπλα και τάνκς κι αεροπλάνα. Αρκεί ο λαός να αποφασίσει να παλέψει. Και τότε τα μπορεί όλα.

-Αυτοί που ... «έκαναν» το Πολυτεχνείο ξέσκισαν σε μια βραδιά τόμους ολόκληρους βιβλίων κι αναλύσεων που ιχρυρίζονταν ότι «δε γίνεται τίποτα». Πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων χιλιάδες σελίδες εφημερίδων της εποχής που έλεγαν ότι οι φοιτητές του Πολυτεχνείου ήταν «αλήτες», «επικίνδυνοι κομμουνιστές», ότι «κάνουν ζημιές» και «δεν καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα της πατρίδας».

-Αυτοί που...«έκαναν» το Πολυτεχνείο δε σκέφτηκαν αν οι πράξεις τους είναι ... «νόμιμες». Σκέφτηκαν ότι έχουν δίκιο κι είναι ανάγκη να πέσει η Χούντα. Και το έκαναν. Όπως έδρασε «παράνομα» ο λαός το 1821, στην αντίσταση ενάντίον των Γερμανών το 1940-1944, στην αντίσταση εναντίον των Άγγλων, κλπ. Όπως κάνουν πάντα οι λαοί που αγωνίζονται ενάντια στους δυνάστες τους: ξεπερνούν και καταργούν το νόμο του δυνάστη τους και φτιάχνουν άλλο νόμο δικό τους, δίκαιο κι ανθρώπινο.

-Έδειξαν αυτοί οι «νέοι» ότι ο αγώνας που φέρνει αποτέλεσμα μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος και προετοιμασμένος αγώνας.

Αυτοί που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο δε ξεσηκώθηκαν «μέσα σ΄ ένα βράδυ» κι έφτιαξαν όλη την κατάληψη «αυθόρμητα». Αγωνίζονταν απ΄ την αρχή συνειδητά κι οργανωμένα. Δε φορούσαν κουκούλες, γιατί ήταν περήφανοι και χαρούμενοι μ΄ αυτό που έκαναν. Κουκούλες φοράνε αυτοί που θέλουν να κρυφτούν γενικά και όχι μόνο να κρύψουν το πρόσωπό τους.

-Προχώρησαν παρά και ενάντια στις φωνές κάποιων «ρεαλιστών» που τους έλεγαν «μη τραβάτε στα άκρα», «να τα βρούμε με το καθεστώς», «να κάνουμε κι εμείς ένα βήμα κατανόησης» κι επιχειρούσαν να συμβάλλουν στην προσπάθεια της Χούντας να δείξει «δημοκρατικό πρόσωπο».

Ο Φασισμός στις μέρες μας σήκωσε και πάλι κεφάλι. Περιδιαβαίνει επίσημα στη Βουλή, στις γειτονιές, στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους. Εκμεταλλεύεται όπως πάντα την οργή μας, το θυμό μας την αγανάκτησή μας για όσα συμβαίνουν, εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι εμείς οι μεγαλύτεροι ξεχάσαμε και κυρίως ξεχάσαμε να κουβεντιάζουμε με τα παιδιά μας, να τους λέμε την ιστορική μνήμη και τη δική μας και των παππούδων μας, αλλά κυρίως να τους διδάσκουμε την αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο ανεξάρτητα από τη ράτσα του. Γι αυτό ο Φασισμός Απειλεί , βρίζει , τρομοκρατεί διώκει εκπαιδευτικούς όπως η περίπτωση με τη Νηπιαγωγό στη Λευκάδα.

Οι απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων σήμερα επιχειρούν να λασπώσουν την ηρωική εξέγερση του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο το 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, λέγοντας τα ίδια αισχρά ψέματα που χρησιμοποίησε η δικτατορία για να κρύψει το μεγάλο της έγκλημα. Επιχειρούν να αθωώσουν τη στρατιωτική δικτατορία, που με τη βία και τα βασανιστήρια κατά του αγωνιζόμενου λαού υπηρέτησε την ξένη ακρίδα, τους ντόποπιους συνεργάτες της και το ΝΑΤΟ.

Το βράδυ του πολυτεχνείου δεκάδες ήταν οι νεκροί, όχι μόνο από το τανκς, αλλά και από τους ελεύθερους σκοπευτές, που πυροβολούσαν έξω από το Πολυτεχνείο το λαό που διαδήλωνε.

Για την ιστορία επιβάλλεται να ξέρουμε και τα αναφέρω ενδεικτικά. Νεκροί μαθητές στο Πολυτεχνείο:

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».

Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

Μια άλλη μαρτυρία:

To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.

«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει:

«Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...

Αυτός είναι ο δήθεν «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα ναζιστοειδή των σημερινών εκπροσώπων του φασισμού.

Αγαπητοί μας γονείς και παιδιά. Είναι γνωστό αυτό που κάποιοι πάλι λένε: «Τι τα θες, οι αγώνες δεν έφεραν αποτέλεσμα, η γενιά του πολυτεχνείου μας πούλησε, όλοι τελικά ίδιοι είναι». Κι όμως! Δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν πήγαν όλοι με την μετέπειτα εξουσία για να βολευτούν. Δεν εξαργύρωσαν τους αγώνες τους με καρέκλες και προνόμια κι αυτοί που δεν το έπραξαν είναι οι πολλοί ανώνυμοι, οι αφανείς ήρωες! Πάρτε παράδειγμα τους αντιστασιακούς που συμμετέχουν στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων-Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ). Ρωτήστε τους. Ποτέ δεν εξαγόρασαν τον αγώνα με το βόλεμα! Παραμένουν σεμνοί αγωνιστές του λαού μας, παρά τα άσπρα μαλλιά τους. Ας μην ξεγελιόμαστε. Οι εκάστοτε κρατούντες οι διαχρονικοί ανά τους αιώνες Πατρίκιοι βρίσκουν αυτόν που δεν άντεξε στις δυσκολίες του αγώνα και τον κάνουν «παράδειγμα», για να απογοητεύσει το λαό, να τον κάνει να σκύψει το κεφάλι.

Πλανώνται οικτρά όσοι νομίζουν ότι οι λαοί, ο λαός μας θα συνεχίσουν να βαρυγκωμούν, να σκύβουν αγόγγυστα το κεφάλι, να μην ορθώνουν ανάστημα και σε τελική ανάλυση να μη σηκώνουν τον ήλιο τον ηλιάτορα, της δικαιοσύνης τον ήλιο, στις χώρες τους και στη χώρα μας. Άλλωστε οι αγώνες που γίνται από όλους τους εργαζόμενους αυτό δείχνουν. Ότι η ιστορία αργά και βασανιστικά συνεχίζει την πορεία της για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος και όχι για να μείνει στη βαρβαρότητα.

Δε θα περάσει ο φασισμός ούτε τώρα. Όπως δεν πέρασε τότε που έσπασε τα μούτρα του πάνω στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και την ΕΠΟΝ. Όπως δεν πέρασε τότε που ναυάγησε πάνω στον τεράστιο βράχο του ηρωϊκού Πολυτεχνείου. Θα τσακιστεί απ΄ το οργανωμένο κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας.

Συνεχίζουμε τον αγώνα. Για καλύτερο σχολείο. Για ένα μέλλον όπως το ονειρευόμαστε και κυρίως   όπως το δικαιούνται τα παιδιά μας.

28 ΟΚΤΩΒΡΗ:ΜΕΡΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΙΚΗΣ

Η γιορτή της 28ης Οκτώβρη με τα ιδανικά της και το  νόημά της αποτελούν αναμφισβήτητα κληρονομιά του λαού μας και σημείο αναφοράς της αγωνιστικής πάλης κάθε γενιάς για τη διατήρηση αυτών των ιδανικών και την τελική εκπλήρωσή τους.

 Όλοι μας πρέπει να γνωρίζουμε και ιδιαίτερα η νέα γενιά που βρίσκεται στο στόχαστρο των φορέων της υποκουλτούρας και του αποπροσανατολισμού, με τα διάφορα ιδιωτικά και κρατικά κανάλια,   που στοχεύουν να την καταστήσουν από γενιά του καινούριου και του προοδευτικού σε γενιά της απάθειας και της γιάπικης συντήρησης, ότι αν θέλουμε να ξεριζώσουμε τον πόλεμο από τη ζωή μας, ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη σημερινή τραγική πραγματικότητα της νέας  τάξης πραγμάτων των πλανηταρχών και των φερέφωνών τους, πρέπει να μάθουμε το γιατί η ανθρωπότητα και οι λαοί παρασύρθηκαν σ΄ αυτό το αιματοκύλισμα  γιατί δεν κατόρθωσαν να το αποτρέψουν.

Οφείλουμε να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε τις αιτίες που γέννησαν και εξέθρεψαν το φασισμό. Οφείλουμε να θυμόμαστε πάντα το αίμα και τις θυσίες των αντιφασιστών όλων των λαών και ειδικότερα του δικού μας λαού ιδιαίτερα σήμερα που  κάποιοι τον  θέλουν φρόνιμο για να γίνει νοικοκύρης  και κοπέλι στα σαλόνια των δυνατών. Γιατί η ρήση που λέει ότι οι λαοί χωρίς μνήμη δεν έχουν μέλλον είναι επιβεβαιωμένη από την ίδια τη ζωή.

Οι νέοι άνθρωποι, που ζουν στην ανεργία, στην ανασφάλεια, στη ζωή χωρίς μέλλον , οι νέοι άνθρωποι που δε γνώρισαν ούτε τη φασιστική κατοχή ούτε τη δικτατορία των Συνταγματαρχών, αλλά γεύονται τη σημερινή βαρβαρότητα , πρέπει να μάθουν ότι ο φασισμός δεν είναι μαγκιά.

Ο φασισμός δεν είναι μόνο οι τσαμπουκάδες εκ του ασφαλούς σε κάθε αδύναμο μετανάστη ή Έλληνα, οι θεατρινισμοί μέσα στο κοινοβούλιο , τα χαστούκια  σε ανυπεράσπιστες γυναίκες .

Ο φασισμός, οι εγκληματικές του οργανώσεις, δεν είναι οι φορείς της κάθαρσης του συστήματος, οι φορείς της τιμιότητας, του πατριωτισμού και της προόδου.

 Ο Φασισμός υπηρέτησε και υπηρετεί τα μεγάλα αφεντικά, κάνει τη βρόμικη δουλειά γι αυτούς είτε με το να επιβάλλει τη σιγή νεκροταφείου μέσα στο εργατικό και υπαλληλικό κίνημα μιας χώρας, είτε με το να αιματοκυλήσει όλο τον κόσμο, είτε με το να ξεπουλήσει ακόμα και τους ομοεθνείς του όπως έγινε και το 1940, όπως έγινε αργότερα με την Κύπρο.

Σήμερα τα γενεσιουργά αίτια του φασισμού αποσιωπούνται. Ο φασισμός ως φαινόμενο αποδίδεται σε ψυχολογικούς παράγοντες: Στην «παράνοια» των ναζί, στα πληγωμένα εθνικά αισθήματα των Γερμανών, κ.λπ. Πουθενά δε φαίνεται η σχέση της ολιγαρχίας του πλούτου (γερμανικής αλλά και διεθνούς) με τους Ναζί, τόσο στην πορεία ανόδου τους στην εξουσία, όσο και μετέπειτα. Πουθενά δεν αναφέρεται το γεγονός ότι ο φασισμός δεν αποτελούσε αποκλειστικά «γερμανικό» ή «ιταλικό» φαινόμενο, αλλά πρόβαλλε ως «λύση» στα αδιέξοδα της κυρίαρχης τάξης παγκοσμίως (ιδιαίτερα μετά την διεθνή οικονομική κρίση του 1929).

Η αντίθεση στο Φασισμό σήμερα είναι υπόθεση του κάθε προοδευτικού και δημοκρατικού ανθρώπου. Το γιατί μάς το υπενθυμίζουν τα λόγια του πάστορα Martin Niemoller, βγαλμένα από την ίδια του την εμπειρία στη ναζιστική Γερμανία (επέζησε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Νταχάου και του Σάτσενχαουζεν):

«Πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές, αλλά δε διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.

Μετά ήρθαν για τους Εβραίους, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.

Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές, αλλά δε διαμαρτυρήθηκα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

Μετά ήρθαν για τους Καθολικούς, αλλά δεν διαμαρτυρήθηκα γιατί ήμουν Προτεστάντης.

Μετά ήρθαν για μένα, αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να διαμαρτυρηθεί».

Η ειρήνη τους , προετοιμασία του πολέμου τους.

Έχουν περάσει 72 χρόνια από τότε που οι λαοί της Ευρώπης ξαναδοκίμαζαν τον όλεθρο του πολέμου στο πρόσωπο του φασισμού αυτή τη φορά να απλώνεται από πάνω της. Τα φασιστικά γεράκια άρχιζαν σ΄ εκείνη την ιστορική περίοδο την πραγματοποίηση των σχεδίων τους για οικονομική κυριαρχία για μια τάξη πραγμάτων στην οποία οι λαοί θα ήταν σκλάβοι τους. Τα πιο αντιδραστικά στοιχεία των ηγετικών κύκλων της ηττημένης στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο Γερμανίας, οι οικονομικοί και βιομηχανικοί μεγιστάνες της Ιταλίας και της Ιαπωνίας που ήταν νικήτριες χώρες στον πόλεμο αυτό, ήθελαν  επαναχάραξη των συνόρων και ξαναμοίρασμα της λείας , δυσαρεστημένοι ή ριγμένοι από τους τέως συμμάχους τους Αμερική, Αγγλία ,Γαλλία.

Το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα  των επιχειρηματιών που κέρδιζαν ή και κερδίζουν και σήμερα από το αίμα των λαών ωμά στήριζε τότε το φασιστικό άξονα της Γερμανίας, Ιταλίας και Ιαπωνίας. Ακόμα από το 1927 ο Χίτλερ συναντάται με 400 επιχειρηματίες  του Ρουρ στη Βίλα του Κρουπ στην Έσση. Τον Οκτώβρη του 1931 οι μεγιστάνες του πλούτου Τίσεν, Κρουπ, Φλικ και Χούνγκεμπεργκ σε κοινή σύσκεψη με το Χίτλερ συγκροτούν το μέτωπο του Χάρστμπουργκ που ήταν ένας συνασπισμός φασιστών , στρατηγών και επιχειρηματιών. Και τέλος η απόφαση για την παράδοση της εξουσίας στον Αδόλφο Χίτλερ παίρνεται σε σύσκεψη το Γενάρη του 1933 από τραπεζίτες και ιδιοκτήτες των μεταλλουργικών τραστ.

Το συνοθύλευμα  του φασισμού και του επιθετικού Γερμανικού κεφαλαίου ήταν έτοιμο για το αιματοκύλισμα και τη ρεβάνς έναντι των ομολόγων του Αγγλικών, Γαλλικών Αμερικανικών κλπ. Όμως αυτή η επιθετικότητα δεν ανακόπτεται έγκαιρα από τους Αγγλογάλλους οι οποίοι δίνοντας βάση στις δηλώσεις του Χίτλερ για επέκταση προς ανατολάς, κυρίως δηλαδή επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης θεωρούν ότι θα ξεμπερδέψουν και με τους δύο  και με τον ανταγωνιστή τους και με το νεαρό σχετικά σοσιαλιστικό κράτος. Η ιμπεριαλιστική τους πολιτική τους οδηγεί να απορρίψουν όλες τις προτάσεις της Σοβιετικής Ένωσης για κοινό μέτωπο ενάντια στο Φασισμό, πιστεύοντας στο ότι ο Χίτλερ θα καταφέρει να διαλύσει τη Σοβιετική Ένωση , που ήταν το αγκάθι στην πολιτική τους.

Υπογράφουν έτσι τη συμφωνία του Μονάχου με την Γερμανία και την Ιταλία με την οποία παραδόθηκε ουσιαστικά η Τσεχοσλοβακία στο Χίτλερ και άνοιξε έτσι η αυλαία του πιο αιμοσταγούς πολέμου στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Από τη μια μεριά λοιπόν οι φασιστικές δυνάμεις του άξονα με αυλοκόλακες τους τότε δικτάτορες εκείνης της εποχής όπως ο Φράνκο  της Ισπανίας ή ο Μεταξάς στην Ελλάδα που έτρεφε και τις αυταπάτες περί  μη επίθεσης από τους ομοϊδεάτες του, και από την άλλη οι απλοί λαοί με το μόνο όπλο που τους είχε απομείνει. Τον πόθο για τη λευτεριά. Όπως είναι φυσικό απ’ αυτό το προσκλητήριο των λαών δεν μπορούσε να λείψει και μάλιστα να σημαδέψει αιώνια με το δικό του τρόπο την ιστορία των λαών στην πάλη για εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά και ο δικός μας  ελληνικός λαός.

Ο φασίστας Μεταξάς αφήνει απροετοίμαστη τη χώρα.

Στις 28 Οκτώβρη του 1940 οι μάσκες του ιταλικού φασισμού πέφτουν και κηρύττεται ο πόλεμος στην Ελλάδα. Μαζί τους χάνονται και οι φρούδες ελπίδες του φασιστικού καθεστώτος του Μεταξά που πίστευε ότι τελικά η Ιταλία λόγω ιδεολογικής συγγένειας δεν θα επιτεθεί.

Παρά τον τορπιλισμό της «Έλλης» το υπουργείο εξωτερικών στο επίσημο ανακοινωθέν της 16^ης Αυγούστου 1940 εξακολουθούσε να κλείνει τα μάτια δηλώνοντας αναληθώς: « Μέχρι της ώρας ταύτης ουδέν στοιχείον περί της εθνικότητος του επιτεθέντος υποβρυχίου κατορθώθη να εξακριβωθεί…»

Τα  δε επιτελικά σχέδια, ηττοπαθή από τους τότε Ελληναράδες του φασιστικού επιτελείου, αποδεικνύουν την ολιγοψυχία αυτών που υποτίθεται θα υπεράσπιζαν την πατρίδα στις δύσκολες ώρες που περνούσε.

 Αναφέρεται στις σχετικές οδηγίες προς την 8^η μεραρχία και το διοικητή της, έναν από τους ήρωες του αλβανικού έπους Κατσιμήτρου που κάλυπτε ολόκληρη την περιοχή της Ηπείρου και σήκωσε το βάρος της Ιταλικής επίθεσης: «Η κυβέρνησις δεν αναμένει βεβαίως παρά της μεραρχίας νίκας δεδομένης της αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου, αναμένει όμως εκ ταύτης να σώσει την τιμή των ελληνικών όπλων….» Αντ αυτού όμως ο γνήσιος πατριώτης διοικητής Κατσιμήτρος  στέλνει στους άντρες του την ακόλουθη διαταγή. «Έχω να σας γνωρίσω ότι ο αγών ημών θα είναι σκληρός έχοντες την στερράν  πεποίθησιν ότι τον επιδρομέα θα τον απορρίψωμεν ηττημένον πέρα των συνόρων καταδιώκοντες τούτον κατά πόδας εις το έδαφός του…..το βλέμμα πάντων πρέπει να είναι πάντοτε εστραμμένον προς  τα εμπρός  διότι θα αγωνισθώμεν υπέρ βωμών και εστιών. Η τιμή των ελληνικών όπλων απαιτεί όπως οιονδήποτε τμήμα εις οιανδήποτε κατάσταση και αν ευρεθεί δέον να πολεμήσει μέχρι του τελευταίου ανδρός και του τελευταίου φυσιγγίου και να θυσιαστεί αλλα ουδέποτε να παραδοθεί.» ( Η Ήπειρος προμαχούσα έκδοση ΓΕΣ 1982)

Για  τους πατριώτες λοιπόν  αξιωματικούς και φαντάρους δε χωράνε διλήμματα και αυταπάτες. Για το βασανισμένο από τη δικτατορία λαό μας δεν υπάρχει γραμμή υποχώρησης . Γι αυτό το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς. Γι   αυτό το όχι του λαού μας ακούγεται μυριόστομο. Το μολύβι γίνεται τουφέκι, η τσάπα και το φτυάρι πολυβόλο ο αγώνας για το μεροκάματο αγώνας για τη λευτεριά. Το Όχι στους φασίστες αντιλαλεί απ΄ άκρη σ΄ άκρη  από ένα λαό που ξέρει καλά πως τίποτα δεν χαρίζεται τα πάντα καταχτιούνται. Τα λόγια ενός πολεμιστή είναι χαρακτηριστικά: «Πρώτη φορά στη ζωή μας πηγαίναμε σε πόλεμο. Πρώτη φορά θα σκοτώναμε και θα μας σκότωναν. Πολεμούσαμε σαν λιοντάρια. Δεν σκεφτόμαστε την πείνα και τους πόνους στα πόδια. Εγώ και ο λόχος μου είχαμε να φάμε δυο μέρες . Δεν το λογαριάζαμε. Εμείς ακούαμε και βλέπαμε μονάχα τους Ιταλούς ,το φασισμό.»

Η οργάνωση της Αντίστασης

Η Γερμανία μπροστά στις νίκες του λαού μας δε μένει αμέτοχη. Τον Απρίλη του 1941 επιτίθεται στην Ελλάδα. Για δεύτερη φορά πιο δυνατή ακούγεται το όχι στο φασισμό. Καινούργιες μάχες, καινούργιο αίμα. Ο αγώνας όμως άνισος. Τα μέσα ελάχιστα. Ο στρατός μας διαλύεται και οι Γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα. Σύγχρονοι εφιάλτες της εποχής η κυβέρνηση Τσολάκογλου ορκίζεται από τους Γερμανούς και συνεργάζεται μαζί τους. Την ίδια ώρα σχεδόν η κυβέρνηση του βασιλιά Γεώργιου Γκλικξμπουργκ  ταξίδευε στο Κάιρο. Μαραγκιασμένες ψυχές που γράφει και ο Σεφέρης. Όλοι έφευγαν κι έμενε ο λαός μονάχος με τη βαθιά καταχνιά της Κατοχής να απλώνεται παντού.

Στις 23 Απρίλη 1941 που ο στρατηγός Τσολάκογλου, και μετέπειτα κατοχικός πρωθυπουργός, υπέγραφε την οριστική συνθηκολόγηση του ελληνικού στρατού, ο βασιλιάς Γεώργιος με τον πρωθυπουργό Εμμ. Τσουδερό, τον πρίγκιπα Πέτρο και τον Αγγλο πρεσβευτή σερ Μάικλ Πάλαιρετ εγκατέλειπαν την Ελλάδα μ' ένα υδροπλάνο «Σάντερλαντ». Δυο μέρες πριν, στις 21 Απρίλη, έφυγε το ζεύγος των διαδόχων Παύλος και Φρειδερίκη. «Τη νύχτα της 22ας προς 23ην - γράφει ο ναύαρχος Σακελαρίου - ανεχώρησαν επιβαίνοντες των αντιτορπιλικών "Βασίλισσα Ολγα", "Πάνθηρ" και "Ιέραξ" άπαντες οι υπουργοί, ο διοικητής και ο υποδιοικητής της Τραπέζης της Ελλάδας, και μερικοί κρατικοί, επίσημοι και μη, λειτουργοί, οι πλείστοι με τας οικογενείας των - γυναίκες, τέκνα, πενθερές, κουβερνάντες - και τας αποσκευάς των - μπαούλα, βαλίτσες και τουαλέτες, τζάντες με ρουχισμό, μερικοί με παιχνίδια των παιδιών των και κάποιοι με τα χρυσαφικά των... Φαίνεται όμως ότι η θέα τοσούτον ασυνηθίστου διά πολεμικά πλοία φορτίου, και δη εν καιρώ πολέμου, εξηρέθισε τα πληρώματα εις τοιούτον βαθμόν, ώστε εις την Σούδαν εξεδηλώθη μικρά στάσις επί του "Βασίλισσα Ολγα", του προσωπικού απαιτήσαντος να μην επιβή κανείς πλέον. Αντιλαμβάνεται ο καθείς την ψυχολογίαν όλων αυτών των αξιωματικών, υπαξιωματικών και ναυτών που κανένας τους δεν εγνώριζε πού και πώς άφηναν τα σπίτια τους, όταν έβλεπαν ότι υπήρχαν προνομιούχοι Ελληνες και Ελληνίδες ή Ελληνόπουλα που μπορούσαν ανέτως να μεταφέρονται με τα πολύτιμα των υπαρχόντων των προς άλλας ασφαλείς κατευθύνσεις μέχρις ότου παρέλθει η συμφορά...».( Αλ. Σακελαρίου: «Η θέσις της Ελλάδος εις τον δεύτερον παγκόσμιον πόλεμον», σελ. 222)

Τα υπόλοιπα τμήματα της οικονομικής και πολιτικής άρχουσας τάξης ή είχαν φροντίσει να φύγουν νωρίτερα ή έμειναν πίσω και συνεργάστηκαν με τον κατακτητή ή γενικά κράτησαν μία στάση σιωπής, αποστασιοποίησης από τα πράγματα, που στο «διά ταύτα» ήταν στάση εξασφάλισης του υλικού πλούτου και των συμφερόντων τους - πολιτικών και οικονομικών - με κάθε πρόσφορο τρόπο, χωρίς να θυσιάσουν τίποτα για τη χώρα.

Η πείνα θερίζει τους; πάντες. Τα παιδιά ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια. Τα κάρα του Δήμου μαζεύουν  τους τουμπανιασμένους νεκρούς   από τους δρόμους.  Οι φυλακισμένοι πατριώτες στα μπουντρούμια από τη Δικτατορία του Μεταξά παραδίδονται από την κυβέρνηση Τσολάκογλου στους Γερμανούς για να τους εκτελούν τμηματικά στα διάφορα αντίποινά τους. Απαγορεύσεις, φυλακίσεις, εκτελέσεις είναι οι μόνιμες τακτικές  της Φασιστικής Κατοχής. Όμως όλα αυτά δεν ήταν ικανά  για να σκιάσουν την ψυχή του λαού μας. Γι’ αυτόν η 28 Οκτώβρη δεν ήταν η αρχή του τέλους αλλά το ξεκίνημα για νέους αγώνες. Τη μάχη για τη λευτεριά την αρχίζει από την πρώτη μέρα για να διώξει τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους ταγματασφαλίτες. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκε το Εργατικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΕΑΜ - 16 Αυγούστου 1941) και στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 το ΕΑΜ με τη συνδρομή και άλλων τριών κομμάτων. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Αγροτικό Κόμμα και η Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας. Στις 16 Φλεβάρη 1942 δημιουργήθηκε το ένοπλο τμήμα του, ο ΕΛΑΣ, με καπετάνιο τον Αρη Βελουχιώτη. Λίγο αργότερα (23 Φλεβάρη 1943), ιδρύθηκε η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, η θρυλική ΕΠΟΝ, που συσπείρωσε στις γραμμές της την πλειοψηφία της νεολαίας. Δίπλα σε αυτές τις Οργανώσεις έδρασαν η Εθνική Αλληλεγγύη, η Επιμελητεία του Αντάρτη και ο φρουρός των λαϊκών αγωνιστών, η Οργάνωση για την Προστασία του Λαϊκού Αγώνα (ΟΠΛΑ). Το Μάρτη του 1943 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ) 2.500 Ελληνες ναυτεργάτες έδωσαν τη ζωή τους στη διάρκεια του πολέμου, πειθαρχώντας στο μαχητικό σύνθημα της ΟΕΝΟ «ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ».

Το ΕΑΜ  συσπείρωσε  εκατομμύρια μέλη και έγινε  η φωνή του λαού του οποίου επιθυμία ήταν να απελευθερωθεί   από τους δυνάστες του και να δημιουργήσει ένα κράτος δίκαιο ειρηνικό που αφέντης θα είναι ο λαός και κανείς άλλος, μακριά από την ξένη ακρίδα. Χαρακτηριστική είναι η αρχή του όρκου των ανταρτών της ελεύθερης Ελλάδας του ΕΛΑΣ, του Λαϊκού Στρατού του ΕΑΜ : «Ορκίζομαι ότι θα αγωνιστώ ως την τελευταία σταγόνα  του αίματός μου για την ελευθερία της Πατρίδας, την περιφρούρηση των συμφερόντων του Ελληνικού Λαού και την αποκατάσταση  και κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του».

            Αναρίθμητα είναι τα πλήγματα  που προξενούν στους κατακτητές. Στις 25 Νοέμβρη του 1942 μετά από σύμπραξη των αντιστασιακών οργανώσεων του ΕΛΑΣ με επικεφαλής τον Άρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ με επικεφαλής τον Ναπολέοντα Ζέρβα και με τη βοήθεια Άγγλων σαμποτέρ  ανατινάζεται η γέφυρα του Γοργοπόταμου που καταρρακώνει το ηθικό των φασιστών. Φυσικά ο ραδιοφωνικός σταθμός BBC απέδωσε την ανατίναξη στον ελεγχόμενο από αυτούς Ζέρβα , αποκρύπτοντας την καθοριστική συμβολή του ΕΛΑΣ και του Βελουχιώτη.

Σημαντική ήταν και η συμβολή του Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Ναυτικού (ΕΛΑΝ), που δημιουργήθηκε το 1943. Πλησιάζοντας η απελευθέρωση, το ΕΛΑΝ διέθετε 100 σκάφη με περισσότερους από 1.200 μαχητές ναύτες και αξιωματικούς.

Στο ΕΑΜ συσπειρώθηκε η μεγάλη πλειοψηφία του λαού (εργατική τάξη, μικρομεσαία αγροτιά, μεσαία στρώματα της πόλης).

Το ΕΑΜ έσωσε το λαό από την πείνα. Δημιούργησε φύτρα εξουσίας στις απελευθερωμένες περιοχές (Αυτοδιοίκηση, Λαϊκή Δικαιοσύνη). Τροφοδότησε τη λαϊκή πολιτιστική ανάταση. Στις 10 Μάρτη 1944 ορκίστηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), το κεντρικό πολιτικό όργανο διοίκησης των απελευθερωμένων περιοχών.

Χάρη στο ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Χάρη στο ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ενωσης.

Η δράση του ΕΑΜ περιλάμβανε όλες τις μορφές πάλης: Απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, ένοπλη οργάνωση. Πλατιά και πολλές φορές πρωτότυπη ήταν η μαζική προπαγανδιστική δουλειά του.

Ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως και 12 εχθρικές μεραρχίες. Προξένησε στους κατακτητές απώλειες 30.000 νεκρούς και συνέλαβε 6.500 αιχμαλώτους. Κατέστρεψε 37 μεγάλες γέφυρες, 85 ατμομηχανές, 1.000 περίπου βαγόνια και 1.000 αυτοκίνητα. Το σύνολο σχεδόν του οπλισμού του προερχόταν από τις επιχειρήσεις του εναντίον των Γερμανών και των Ιταλών. Την άνοιξη του 1944 ο ΕΛΑΣ είχε υπό τον έλεγχό του τα 2/3 της χώρας και τη στιγμή της απελευθέρωσης περισσότερο από το 90% του εδάφους.

Στη διάρκεια του πολέμου, οι νεκροί από τον ελληνικό πληθυσμό έφθασαν συνολικά τους 405.000 (θάνατοι από την πείνα, εκτελεσμένοι, νεκροί του ελληνοϊταλικού και του ελληνογερμανικού πολέμου, χιλιάδες που εξοντώθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης - κυρίως Εβραίοι της Θεσσαλονίκης - κ.ά.).

Τα ολοκαυτώματα χωριών διαδέχονται το ένα το άλλο. Μεσόβουνο, Δίστομο, Καλάβρυτα, Κεδρύλια. Δεκατέσσερις μέρες και νύχτες στο μαρτυρικό τόπο των Καλαβρύτων σκάβουν τάφους οι μανάδες και τα παιδιά να θάψουν τους νεκρούς. Όμως το ποτάμι της ιστορίας δεν γυρίζει πίσω.  Το Έπος της Εθνικής μας Αντίστασης θεριεύει. Λόγια όπως της Χιώτισσας κομμουνίστριας Ηλέκτρας Αποστόλου λίγο πριν συναντήσει το θάνατο από τα χιλιάδες μαρτύρια στα μπουντρούμια της Ειδικής Ασφάλειας στην Αθήνα είναι χαρακτηριστικά: « Πως  σε λένε; Ελληνίδα. Που μένεις; Στην Ελλάδα. Τι δουλειά κάνεις; Υπηρετώ τον Ελληνικό Λαό».

Έτσι γράφτηκε το έπος της Αντίστασης, έτσι απελευθερώθηκε η Ελλάδα.

Οι συνεργάτες των γερμανών!

Την ώρα που μάτωναν οι λαοί, την ώρα που μάτωνε ο λαός μας να ποιος ήταν ο όρκος των ταγματασφαλιτών:

"ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ εις τον Θεόν τον Άγιον τούτον όρκον ότι θα υπακούω απολύτως εις τας διαταγάς του ανώτατου αρχηγού του Γερμανικού Στρατού Αδόλφου Χίτλερ. Ανατεθησόμενός μοι υπηρεσίας και θα υπακούω άνευ όρων εις διαταγάς των ανωτέρων μου. Γνωρίζω καλώς δια μίαν αντίρρησιν εναντίον των υποχρεώσεων μου, τας οποίας δια του παρόντος αναλαμβάνω, θέλω τιμωρηθή παρά των Γερμανικών Στρατιωτικών Αρχών."

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΧΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ:
Ο κατοχικός πρωθυπουργός Ιωάννης Δ. Ράλλης δημιούργησε και τα «Τάγματα Ασφαλείας», γνωστά και ως «ΓερμανοΤσολιάδες».

 «Τα Τάγματα Ασφαλείας αποτελούν την τελευταία εφεδρεία του Ελληνικού Έθνους», είπε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδας Χρύσανθος.

Διοικητής των Ταγμάτων της Πελοποννήσου υπήρξε ο Διονύσιος Παπαδόγκονας. Ο Παπαδόγκονας, σκοτώθηκε κατά τα Δεκεμβριανά, και προήχθη μετά θάνατο με βάση κατοχικούς νόμους, ωστόσο η προαγωγή αποσύρθηκε ως “λάθος” μετά την κατακραυγή που ακολούθησε.

Ο ίδιος ο Διον. Παπαδόγκονας συνεχάρη τον Χίτλερ για την διάσωσή του, έπειτα από εναντίον του απόπειρα, με το εξής τηλεγράφημα:
«ΟΙ 5000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ ΟΠΙΣΘΕΝ ΑΥΤΩΝ, ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΘΕΙΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙΣΑΝ ΥΠΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΝ ΤΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΙΝ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΝΟΥΝ ΜΕ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΤΟ ΓΟΝΥ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΥ ΘΕΟΥ, ΟΣΤΙΣ ΗΠΛΩΣΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΗ ΧΕΙΡΑ ΕΠΑΝΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗΝ ΣΑΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΝ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΑΓΩΝΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΝΩΛΗΣ ΗΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗΝ.

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΘΕΛΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ Η ΕΝΔΕΙΞΙΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΟΡΜΗΣΙΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΔΙ’ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ ΟΡΔΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ. ΑΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΓΗΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΣΠΑΡΤΗΣ, ΕΚ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΗΛΘΕΝ Η ΔΡΑΞ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΟΥ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΣΩΣΕΝ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΝ, ΥΨΟΥΤΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ: ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΦΥΛΑΣΣΕ ΤΟΝ ΦΥΡΕΡ!»

Για τον φόνο του στρατηγού Κρεντς από τον ΕΛΑΣ, τα Τάγματα “εφόνευσαν αυτοβούλως” 100 άτομα περισσότερα απ’ όσα είχαν διατάξει οι Γερμανοί…

ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ.

 Ποιο τελικά ήταν το τίμημα της συντριβής του φασισμού; Πάνω από 50.000.000 άνθρωποι  από 70 χώρες θυσίασαν τη ζωή τους για να αποκρουστεί το αυγό του φιδιού. Είκοσι εκατομμύρια Σοβιετικοί, 6 εκ. Πολωνοί, 1,7 εκ. Γιουγκοσλάβοι, 410.000 Έλληνες, 600.000 Γάλλοι, 405.000 Αμερικάνοι, 375.000 Βρετανοί, 35.000.000 έμειναν ανάπηροι. Χίλιες επτακόσιες πόλεις καταστράφηκαν στην τότε Σοβιετική Ένωση. Στην Ελλάδα κάηκαν ολοσχερώς 400 χωριά. Αναλογικά προσεγγίζουμε την πρωτιά των απωλειών ως χώρα.  Η παγκόσμια ιστορία κηλιδώθηκε με ονόματα όπως Άουσβιτς , Νταχάου , Τρεμπλίνκα.

            Για όλους αυτούς τους λόγους αυτή η μέρα δεν πρέπει να αποτελεί μια απλή εθιμοτυπική γιορτή που θα τη γιορτάζουμε ως πανηγύρι , που χαϊδεύουμε τα αυτιά μας με όμορφα λόγια τα οποία την επομένη ξεχάνονται. Η σημερινή μέρα είναι μια γιορτή που εγκαλεί την μνήμη μας να λειτουργήσει, να θυμηθεί,  μας εγκαλεί να μάθουμε αν δεν γνωρίζουμε.. Είναι μια γιορτή που τα ιδανικά της, τα ιδανικά της λευτεριάς και της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της λαϊκής κυριαρχίας και κοινωνικής απελευθέρωσης,  είναι πάντα επίκαιρα  και παραμένουν ιστορικά ζητούμενα.

- Το συμπέρασμα που βγαίνει από τους αγώνες αυτούς, το παλλαϊκό ΟΧΙ του '40, το κίνημα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και της Μ. Ανατολής και αυτών που συνεχίστηκαν με την ίδια ένταση, στη διάρκεια του εμφύλιου και μετά την ήττα, είναι ότι η γενιά αυτή της ένδοξης Εθνικής Αντίστασης διέλυσε το μύθο των ανίκητων εισβολέων, βρέθηκε και βρίσκεται ακόμα και σήμερα στην πρώτη γραμμή στην πάλη ενάντια στην υποταγή και τη "νέα τάξη πραγμάτων" για την εθνική ανεξαρτησία και διασφάλιση της ειρήνης.

72 χρόνια μετά, βρισκόμαστε σε μια κατάσταση πολύ επικίνδυνη και κρίσιμη. Η περιοχή μας για πολλοστή φορά βρομά μπαρούτι και πετρέλαιο!

Καθήκον μας είναι να ανοίξει ο δρόμος για έναν κόσμο πιο δίκαιο, χωρίς φόβο και πόλεμο, χωρίς ανεργία, φτώχεια και εκμετάλλευση. Έναν κόσμο της ειρήνης, συνεργασίας και φιλίας των λαών. Για να εκπληρωθούν τα ανεκπλήρωτα ιδανικά της ένδοξης Εθνικής Αντίστασης.

 Ο Μπέρτολτ  Μπρεχτ  μιλώντας το 1952 στο συνέδριο των λαών για την Ειρήνη μεταξύ άλλων είπε: «Η ανάμνηση της ανθρωπότητας για τα δεινά που υπέφερε είναι εκπληκτικά μικρή. Η ικανότητα να επινοήσει τα επερχόμενα δεινά ακόμα πιο μικρή. Η ανθρωπότητα απειλείται από πολέμους οι οποίοι κάνουν όλους τους προηγούμενους πολέμους αδέξιες απόπειρες. Και αυτοί οι πόλεμοι θα έρθουν αν αυτών που τους προετοιμάζουν ανοιχτά δεν θα τσακιστούν τα χέρια.»

          Αυτή την πορεία οφέιλουμε να την εμφυσήσουμε στα παιδιά μας.

Τιμή και δόξα στον αδούλωτο λαό μας.

Το  

Το κείμενο είναι από  ομιλία του Δ/ντη του σχολείου 

The celebration on Oct. 28 with its ideals and its meaning are undoubtedly heritage of our people and a benchmark of militant struggle of every generation to maintain these ideals and ultimate fulfillment.
 Everyone should know and particularly the younger generation that is targeted by the institutions of subcultural and disorientation, with various private and public channels, designed to make the new generation of the progressive to generation of apathy and maintenance giapikis that if we want to eradicate war from our lives that if we are to understand the current tragic reality of the new world order of planitarchon and their mouthpieces, we must learn why mankind and people were swept away in this carnage because failed to prevent it.We have to learn and remember the causes that gave birth and nurtured fascism. We must always remember the blood and sacrifices of antifascists of all people and particularly of our own people especially now that some people want him to become wise homemaker and girl in living possible. Why the saying that says that people without memory is no future is confirmed by life itself.Young people living on unemployment, insecurity, life without a future, young men who knew neither the possession nor the fascist military dictatorship, but savor the present barbarism, must learn that fascism is not Maggie.Fascism is not just macho playing it safe in any weak or Greek immigrant, the antics in parliament, slapping on defenseless women.Fascism, criminal organization, not the holders of cleansing the system, operators of honesty, patriotism and progress.
 Fascism served and serve the big bosses, doing the dirty work for them either by imposing silence cemetery within the labor movement and collar of a country, either by bloodshed around the world, either by selling out even their fellow as was done in 1940, as was later to Cyprus.Today the root causes of fascism suppressed. Fascism as a phenomenon attributed to psychological factors: The "madness" of the Nazis, the wounded national feelings of the Germans, etc. Nowhere it seems the relationship of the oligarchy of wealth (German and international) with the Nazis in the transition rise to power, and beyond. Nowhere mentions the fact that fascism was not an exclusively "German" or "Italian" phenomenon, but emerges as a "solution" to the problems of global ruling class (especially after the global financial crisis of 1929).Opposition to fascism today is the task of every progressive and democratic people. Why us recall the words of Pastor Martin Niemoller, plucked from his own experience in Nazi Germany (he survived the concentration camps of Dachau and Satsenchaouzen):"First they came for the Communists, but I protested because I was not a communist.Then they came for the Jews, but did not protest because I was not a Jew.Then they came for the trade unionists, but I protested because I was not a trade unionist.Then they came for the Catholics, but I protested because I was a Protestant.Then they came for me, but there was no one to complain. "
Peace is their preparation of war.It's been 72 years since the people of Europe retries the devastation of the war in the face of fascism, this time stretching out over it. Fascist hawks began in that historical period to make their plans for economic sovereignty for a state of affairs in which people would be their slaves. The most reactionary elements of the ruling circles of the defeated in the First World War Germany, financial and industrial magnates Italy and Japan was victorious countries in this war, like redrawing of borders and redistribution of the spoils, unhappy or thrown from their former allies America, England, France.The military-industrial complex of traders win or earn today by the blood of peoples then bluntly supported the fascist Axis of Germany, Italy and Japan. Even in 1927, Hitler met with 400 businessmen of the Ruhr in Villa Krupp in Essen. In October 1931 the magnates of wealth Tisen, Krupp, Flik and Choungkempergk a joint meeting with Hitler up the front Charstmpourgk was a coalition of fascists, generals and businessmen. And finally the decision to surrender power to Adolf Hitler staring at the meeting in January 1933 by bankers and owners of metallurgical trusts.The hodgepodge of fascism and aggressive German capital was ready for bloodshed and revenge against the English counterparts, French American, etc. But this aggression is not stopped in time by the British and French who give statements based on Hitler to expand eastward ie mainly attack the Soviet Union believe will untangle with both and the competitor with the relatively young socialist state. The imperialist policy leads them to reject all the proposals of the Soviet Union for a common front against fascism, believing that Hitler would be able to dissolve the Soviet Union, was a thorn in their policy.So signing the Munich Agreement with Germany and Italy, which essentially surrendered Czechoslovakia to Hitler and thus opened the curtain of the most bloodthirsty war in the history of mankind.On the one hand, then the fascist Axis powers with the then avlokolakes dictators of that era such as Franco's Spain or Metaxas in Greece who harbored illusions and refusing attack from his fellow, and the other ordinary folks with only weapon they had left. The desire for freedom. Quite naturally from this call of the people could not miss and even scarred forever with his own story of how the people in the struggle for national independence and freedom and our Greek people.
The Fascist Metaxas leave the country unprepared.On 28 October 1940 the masks fall of Italian fascism and preached war in Greece. Together they lost and the false hopes of the fascist regime of Metaxas who believed that eventually Italy because of ideological affinity will not attack.Despite the torpedoing of the "Ellie" the foreign ministry's official press release of August 16, 1940 still closes his eyes analithos stating: "By the time ID nothing about the nationality of the submarine attained, superposed to verify ..."The plans do not perform, then defeatist by Ellinarades fascist headquarters, demonstrating oligopsychia these supposedly would defend their homeland in the difficult hours passed.
 It refers to instructions to the 8th Division and its commander, one of the heroes of the Albanian epic Katsimitros covering the entire region of Epirus and lifted the weight of the Italian attack: "The Government certainly does not expect the division despite victories given the predominance the opponent, but expects out of it to save the honor of the Greek arms .... "Instead, however, the true patriot Katsimitros commander sends his men the following order. "I have to acknowledge that our struggle will be tough having its determination conviction that the invader will aporripsomen loser stalked across the border in the wake abstain in the territory ..... look everything must always be facing forward as it will agonisthomen for altars and outbreaks. The price of Greek weapons requires any department in any situation and if found appropriate to fight to the last man and the last cartridge and sacrifice but never delivered. "(The Continent version breastwork GES 1982)So for the Patriots officers and soldiers not fit dilemmas, and delusions. For the tormented people from dictatorship us there is no line of retreat. That is not said NO Metaxas. That's not our people myriostomo sounds. The pencil is made rifle, the hoe and shovel machine gun struggle for wages struggle for freedom. Not the fascists echo of edge to edge of a people who knows that nothing is given everything katachtiountai. The words of a warrior is that: "First time in our lives we went to war. First time I killed and will kill us. Fought like lions. Not thinking about hunger and pains in the legs. Me and my company had to eat for two days. Not counted. We only hears and sees the Italians, fascism. "
The organization of the Resistance

Germany wins in front of our people does not remain uninvolved. In April 1941 attacks in Greece. For the second time louder sounds not fascism. New battles, new blood. The struggle, however unequal. The means little. Our army is dissolved and the Germans come to Athens. Modern era nightmares Tsolakoglou government swears by the Germans and cooperates with them. Almost the same time the government of King George Gklikxmpourgk traveled to Cairo. Maragkiasmenes souls who writes Seferis. All they left me alone the people with the deep fog of occupation stretching everywhere.On April 23, 1941 in General Tsolakoglou, occupation and later prime minister, signed the final capitulation of the Greek army, the King George with Prime Tsouderos Emmanuel, Prince Peter and the English ambassador Sir Michael Palairet were leaving Greece with a seaplane " Sunderland. " Two days earlier, on April 21, the couple left their successors Paul and Frederica. "On the night of 22 to 23rd - writes admiral Sakellariou - destroyers departed occupants of" Queen Olga "," Panther "and" Ierax "everyone ministers, the governor and deputy governor of the Bank of Greece, and some state, official and non- , officers, most with Tash family - women, children, pentheres, kouvernantes - Tash and luggage - trunks, suitcases and toilets, Jad with clothing, some with children's toys and jewelry with some of ... But it seems that the view all the more unusual by warships load, especially in wartime, exirethise crews to such an extent that in the Sudan exedilothi small stance on the "Queen Olga" staff apaitisantos passengers not one anymore. Perceived apiece to psychologian all these officers, petty officers and sailors who none of them knew where and how they left their homes, when they saw that there were privileged Greeks and Greeks or Greek children who could comfortably be carried in the precious belongings to other secure directions until it expires ... calamity. "(Al. Sakellariou:" The position of Greece in the Second World War ", p 222)

The remaining parts of the economic and political elites care or had to leave early or stayed behind and collaborated with the occupier or generally kept an attitude of silence, detachment from the things that the "for the less' attitude was collateral material wealth and interests them - political and economic - in every possible way, without having to sacrifice anything for the country.Hunger reaps them? Everyone. Children looking for food in the garbage. The skull of the municipality collect toumpaniasmenous dead from the streets. The patriots imprisoned in the dungeons of the dictatorship of Metaxas delivered by government Tsolakoglou the Germans to perform their portions in their various reprisals. Prohibitions, imprisonments, executions are permanent tactics Fascist occupation. But all of them were able to obscure the soul of our people. For him on October 28 was not the beginning of the end but the beginning of new struggles. The battle for freedom begins from the first day to expel the occupiers and their collaborators tagmatasfalites. On the initiative of the Communist Party created the Labor National Liberation Front (ELAM - 16 August 1941) and on September 27, 1941 EAM with the assistance of three other parties. The Socialist Party, the Agrarian Party and the Union of People's Republic. On February 16, 1942 created its armed wing, ELAS, with Captain Aris Velouchiotis. A little later (23 February 1943) created the Uniform Nationwide Youth Organisation, the legendary EPON, which rallied the ranks of the majority of youth. Alongside these organizations acted National Solidarity, Logistics of rebels and the guard of popular combatants, the Organization for the Protection of People's Struggle (ARMS). In March 1943 in London founded the Federation of Greek seamen Organizations (Oeno Islands) 2500 Greek sailors gave their lives during the war, in disciplining Oeno Islands militant slogan "Keep SHIPS IN MOTION."EAM million members rallied and became the voice of the people whose desire was to be freed from their oppressors and create a peaceful state law lord who will be the people and no one else, away from foreign grasshopper. Typical is the beginning of an oath by rebels free Greece ELAS, the People's Army of SCM: "I swear that I will fight to the last drop of my blood for the freedom of the Fatherland, safeguard the interests of the Greek people and the restoration and protection sovereign rights. "
            Numerous are the shocks that cause their conquerors. On November 25, 1942 after a partnership of organizations ELAS partisans led by Ares and Velouhioti EDES led by Napoleon Zervas and with the help of British saboteurs blows up the bridge that Gorgopotamos katarrakonei moral fascists. Of course the radio station BBC gave the explosion in controlled Zerva them, hiding the vital contribution of ELAS and Velouchiotis.Important was the contribution of the National People's Liberation Navy (inks), created in 1943. Approaching the release, the ink had 100 vessels with more than 1,200 soldiers sailors and officers.EAM rallied the vast majority of people (working class, peasantry, compact, mid layers of the city).EAM saved the people from starvation. Create germ power in the liberated areas (Administration, People's Justice). Fueled the folk cultural uplift. On 10 March 1944 he swore the Political Committee of National Liberation (PSURs), the central political governing body of the liberated areas.Thanks to the IPU or not sent one worker to work in German factories, with the exception of those hostages were captured by the Germans. Thanks to the IPU or not sent one to fight against the Soviet Union.The action of the IPU included all forms of struggle: strikes, demonstrations, rallies, representations, armed organization. Wide and several times was the original mass propaganda work.ELAS riveted 8 to 12 enemy divisions. The conquerors caused losses 30,000 dead and captured 6,500 prisoners. Destroyed 37 major bridges, 85 locomotives, 1,000 wagons and about 1,000 cars. Almost all of the weapons came from the operations against the Germans and Italians. In the spring of 1944, ELAS was in control of the 2/3 of the country and the time of release more than 90% of the territory.During the war, the dead of the Greek population reached 405,000 in total (deaths from hunger, executed, killed the Greek-Italian and Greek-German war, thousands were killed in concentration camps - mostly Jews of Thessaloniki - etc.).
The burnt villages succeed each other. Mesovouno, Distomo, Kalavryta, Kedrylia. Fourteen days and nights in the place of martyrdom of Kalavryta dig graves mothers and children to bury their dead. But the river of history does not turn back. The saga of our National Resistance grows. Words like Electra from Chios communist Apostle shortly before encountering the death of thousands of tortures in the dungeons of the Special Security in Athens is that, "What's your name? Greek. Where do you live? In Greece. What do you do? Serve the Greek people. "

The partners of German!
While folks bleed, bleed while our people what was the oath of tagmatasfaliton:
"I swear to God the Holy evasion oath to obey absolutely the orders of the Supreme Chief of the German Army Adolf Hitler. Anatethisomenos me service and unconditional obedience to orders of my superiors. Know well by a antirrisin against my obligations, Tas which hereby undertake, I punished despite the German military authorities. "
Who were the CHITES AND TAGMATASFALITES:The occupation Prime Minister John D. Rallis also created the "Security Battalions", known as "GermanoTsoliades."

 "The Security Battalions are the last backup of the Greek nation," said the Archbishop of Athens and All Greece Chrysanthos.
Commander of the Orders of the Peloponnese was Dionysius Papadogkonas. The Papadogkonas killed during the December and was promoted after death-occupation laws, but the promotion was withdrawn as a "mistake" after the outcry that followed.
Dion himself. Papadogkonas congratulated Hitler for rescue after attempt against him, with the following telegram:"THE 5000 OFFICERS AND MEN OF GREEK VOLUNTEER DEPARTMENTS OF Peloponnese, THE VAST MAJORITY OF THE POPULATION OF REVERSE THEIR PELOPONNISOU, expresses VATHYTATIN AGANAKTISIN OF AGAINST YOU FOR THE ATTEMPT planned and attempted by a taxable expresses the joy OF THE LIFE AND YOUR THAFMASTIN DIASOSIN Beds with gratitude the knee BEFORE the Almighty God, OSTIS IPLOSEN PROTECTIVE HAND UP IN THE YOUR life, YOUR LIFE TO PRESERVATION IN THE GERMAN NATION AND IN THE IN THE FIGHT AGAINST SWINE KOMMOUNISTIKIS UNITED EUROPE.
FROM THE GREEK OF ETHELONTAS Peloponnese ENDEIXIS THIS IS A PARORMISIS AS CONTINUE BY ALL OF HOSTS MECHRIS ESHA RACE AGAINST FOREIGN COUNTRY TO Bolshevik hordes in Greece. FROM THE HOLY LAND OF ANCIENT SPARTA, EC PROILTHEN OF WHICH THE HEROES OF DRAX Leonidas, THAT THE ESOSEN European cultures, is raised the U.S. PRAY: LORD shall preserve the Führer! "
For the murder of General Krenti by ELAS, the Battalions "efonefsan voluntarily" 100 people more than they had ordered the Germans ...
Nevermore Nevermore FASCISM WAR.

 What was the final cost of the crash of fascism; Over 50,000,000 people from 70 countries gave their lives to ward off the serpent's egg. Twenty million Soviets, 6 million Poles, Yugoslavs 1.7 million, 410,000 Greeks, 600,000 French, 405,000 Americans, 375,000 British, 35,000,000 were disabled. One thousand seven hundred cities were destroyed in the Soviet Union. In Greece, 400 villages were burned down. Analog approached the first losses as a country. World history was stained with names like Auschwitz, Dachau, Treblinka.

            For all these reasons, this day should not be a mere ceremonial feast that is celebrated as the feast that caressed our ears with beautiful words that the day xechanontai. Today is a celebration reproaching our memory function, remember, reproaching us to know if we do not know .. It is a celebration of the ideals, the ideals of freedom and national independence, sovereignty and social liberation, is timeless and remain historically requested.
- The conclusion of these matches, the NO pallaiko '40s, the movement of EAMikis National Resistance and the Middle East and those who continued with the same intensity during the Civil War and after his defeat, is that the generation this glorious National Resistance shattered the myth of the invincible invaders, and is still found today in the forefront in the fight against subjugation and the "new world order" to safeguard national independence and peace.
72 years later, we are in a very dangerous situation and critical. Our region is once again gunpowder dirt and oil!
Our task is to pave the way for a more just world, without fear and war, no unemployment, poverty and exploitation. A world of peace, cooperation and friendship between peoples. To fulfill the unfulfilled ideals of glorious National Resistance.

 The Bertolt Brecht in 1952, speaking at the congress of the peoples for peace among other things he said: "The memory of humanity for the suffering endured is surprisingly small. The ability to invent upcoming woes even smaller. Humanity is threatened by wars that make all previous wars clumsy attempts. And these wars will come if those who prepare them not cracked open arms. "

          This course is due to instil in our children.
Honor and glory to our unconquerable people.