ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΞΟΡΜΗΣΕΙΣ

Βαδίζοντας στα χνάρια του Χειμώνα, αποφασίσαμε να επισκεφθούμε τη Βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Κρίνας, ένα από τα αξιόλογα βυζαντινά μνημεία του νησιού , που πρόσφατα αναστηλώθηκε από την αντίστοιχη εφορία αρχαιοτήτων. Μια καταπληκτική δουλειά που ανάδειξε των 900 ετών περίπου ναό με τις καταπληκτικές αγιογραφίες.
Στη συνέχεια οδεύσαμε προς Άγιο Γιώργη Συκούση για να δούμε την απόσταξη της Σούμας και τον εκεί αντίστοιχο Βυζαντινό ναό του Αγίου Γεωργίου. Για κακή μας τύχη δε βρήκαμε ανοιχτό το "ρεμπικαριό", αλλά δοκιμάσαμε , οι μεγάλοι, την ντόπια σούμα στην πλατεία του "Μπου"  και στο αντίστοιχο καφενεδάκι. Τα παιδιά φυσικά ξεσάλωσαν τόσο στην πλατεία, όσο και στα γύρω καλντερίμια και δρομάκια του χωριού.
Η Ε' και Στ' γεύτηκαν το "πικρό" ποτήρι να ξεναγηθούν για δεύτερη φορά στη Βυζαντινή εκκλησία του χωριού και να δουν μια άλλη ματιά τόσο της Βυζαντινής εποχής, όσο και νεότερων χρόνων , που είχαν παντελή -λογικό για την ιστορία μας και τα δεινά μας- άγνοια για την κληρονομιά μας και έβαφαν ή σκέπαζαν τα πάντα με σκοπό τη "συντήρηση" των μνημείων, που όμως είχε αντίθετα αποτελέσματα.
 Στα ίδια πλαίσια η Ε τάξη με τη δασκάλα τους επισκέφθηκαν το Βυζαντινό μουσείο, για να έχουν μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη της εποχής.
Στα του σχολείου, η ομάδα e-twinning έπιασε δουλειά με άλλα ευρωπαϊκά σχολεία με θέμα "How about you" και ήδη με το νέο χρόνο θα έχουμε και on line συζητήσεις με τα αντίστοιχα σχολεία.
Τέλος το σχολείο μας για δεύτερη χρονιά το σχολείο συμμετέχει στην προσπάθεια να απαλυνθεί ο ανθρώπινος πόνος, να σταθεί αλληλέγγυο, στον άνεργο, στον άπορο, στο μετανάστη, στον κάθε αδύναμο που η σημερινή κρίση ενός εκμεταλλευτικού συστήματος τον έχει οδηγήσει στο περιθώριο.
Συγκεντρώσαμε λοιπόν με τα παιδιά αρκετά τρόφιμα που θα παραδοθούν σε οικογένειες του σχολείου μας , αλλά κυρίως θα δοθούν στο σύλλογο δασκάλων και νηπιαγωγών Χίου, που έχει αναλάβει φέτος σχετική καμπάνια με τίτλο "Δεκέμβρης 2013 μήνας ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης". Στα ίδια πλαίσια συγκεντρώσαμε 160 ευρώ , που δόθηκαν στη Unicef , αφού το σχολείο ανήκει στα σχολεία υπερασπιστές των παιδιών.

  

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΈ

ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ;

-Αυτοί που ... «έκαναν» το Πολυτεχνείο ήταν απλοί εργαζόμενοι, άνθρωποι του λαού που είχαν στο πλευρό τους κάτι «παιδιά» σαν κι εσένα. Ούτε γενήθηκαν ήρωες, ούτε είχαν αποφασίσει να πεθάνουν. Απλά δεν άντεχαν άλλο την αδικία και την καταπίεση. Κάτι «παιδιά» που σκέφτηκαν ότι αποκλείεται ο κόσμος να φτιάχτηκε για να έχουν μερικοί ό,τι γουστάρουν κι οι πολλοί να πεινάνε, να μη σπουδάζουν, να φυλακίζονται όταν αντιδράσουν κι αγωνιστούν για μια καλύτερη ζωή. Κάτι «παιδιά» που ονειρεύτηκαν έναν άλλο κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.

-Αυτοί που ...«έκαναν» το πολυτεχνείο δεν ήξεραν ίσως το μέγεθος της δύναμής τους. Ίσως κιόλας να νόμιζαν ότι «νικήθηκαν» την ώρα που τους σκότωναν οι χουντικοί. Αλλά με την πράξη τους απέδειξαν ότι νικητής στην  ιστορία είναι αυτός που έχει δίκιο, κι όχι αυτός που κερδίζει μια μάχη με άδικα όπλα.  Απέδειξαν ότι ο λαός που αγωνίζεται είναι πανίσχυρος και μπορεί να γονατίσει κάθε εξουσία, ακόμα κι αν διαθέτει όπλα και τάνκς κι αεροπλάνα. Αρκεί ο λαός να αποφασίσει να παλέψει. Και τότε τα μπορεί όλα.

-Αυτοί που ... «έκαναν» το Πολυτεχνείο ξέσκισαν σε μια βραδιά τόμους ολόκληρους βιβλίων κι αναλύσεων που ιχρυρίζονταν ότι «δε γίνεται τίποτα». Πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων χιλιάδες σελίδες εφημερίδων της εποχής που έλεγαν ότι οι φοιτητές του Πολυτεχνείου ήταν «αλήτες», «επικύνδυνοι κομμουνιστές», ότι «κάνουν ζημιές» και «δεν καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα της πατρίδας».

-Αυτοί που...«έκαναν» το Πολυτεχνείο δε σκέφτηκαν αν οι πράξεις τους είναι ... «νόμιμες». Σκέφτηκαν ότι έχουν δίκιο κι είναι ανάγκη να πέσει η Χούντα. Και το έκαναν. Όπως έδρασε «παράνομα» ο λαός το 1821, στην αντίσταση ενάντίον των Γερμανών το 1940-1944, στην αντίσταση εναντίον των Άγγλων, κλπ. Όπως κάνουν πάντα οι λαοί που αγωνίζονται ενάντια στους δυνάστες τους: ξεπερνούν και καταργούν το νόμο του δυνάστη τους και φτιάχνουν άλλο νόμο δικό τους, δίκαιο κι ανθρώπινο. 

-Έδειξαν αυτοί οι «νέοι» ότι ο αγώνας που φέρνει αποτέλεσμα μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος και προετοιμασμένος αγώνας. Αυτοί που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο δε ξεσηκώθηκαν «μέσα σ΄ ένα βράδυ» κι έφτιαξαν όλη την κατάληψη «αυθόρμητα». Αγωνίζονταν απ΄ την αρχή συνειδητά κι οργανωμένα. Δε φορούσαν κουκούλες, γιατί ήταν περήφανοι και χαρούμενοι μ΄ αυτό που έκαναν. Κουκούλες φοράνε αυτοί που θέλουν να κρυφτούν γενικά και όχι μόνο να κρύψουν το πρόσωπό τους.

-Προχώρησαν παρά και ενάντια στις φωνές κάποιων «ρεαλιστών» που τους έλεγαν «μη τραβάτε στα άκρα», «να τα βρούμε με το καθεστώς», «να κάνουμε κι εμείς ένα βήμα κατανόησης» κι επιχειρούσαν να συμβάλλουν στην προσπάθεια της Χούντας να δείξει «δημοκρατικό πρόσωπο».

O σύχγρονος φασισμός , Χρυσή Αυγή κλπ, επιχειρεί να λασπώσει την ηρωική εξέγερση του λαού και της νεολαίας στο Πολυτεχνείο το 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία, λέγοντας τα ίδια αισχρά ψέματα που χρησιμοποίησε η δικτατορία για να κρύψει το μεγάλο της έγκλημα. Επιχειρεί να αθωώσει τη στρατιωτική δικτατορία, που με τη βία και τα βασανιστήρια κατά του αγωνιζόμενου λαού υπηρέτησε τα ντόπια και ξένα συμφέροντα (ΝΑΤΟ).

Το βράδυ του πολυτεχνείου δεκάδες ήταν οι νεκροί, όχι μόνο από το τανκς, αλλά και από τους ελεύθερους σκοπευτές, που πυροβολούσαν έξω από το Πολυτεχνείο το λαό που διαδήλωνε.

Νεκροί μαθητές στο Πολυτεχνείο:

Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16/11/1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά της φρουράς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε νεκρός στο «Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών».

Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του ΟΤΕ. Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

Μια άλλη μαρτυρία:

To μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973, ο ταγματάρχης Ντερτιλής βρίσκεται με το υπηρεσιακό τζιπ έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου. Απέναντι, Πατησίων και Στουρνάρη, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό, που προς στιγμήν τους ξεφεύγει. Ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο και πυροβολεί.

«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο», περιγράφει στην κατάθεσή του ένα χρόνο αργότερα ο οδηγός του Ντερτιλή - ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης - και συνεχίζει:

«Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...

Αυτός είναι ο «μύθος» των νεκρών του Πολυτεχνείου. Αυτή ήταν η χούντα των «Ντερτιλήδων». Αυτά είναι και τα τωρινά ναζιστοειδή .

(Περίληψη της ομιλίας του Δ/ντη) 

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΑ...ΑΛΛΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ

Είναι γεγονός ότι αναπνοή δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε. Η ηλεκτρονική σπάθη κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας με πώς και γιατί σε μια σειρά αυτονόητα, με "γοποσυλλογή" πλέον στα σχολεία μας μη τυχός και ανακαλυφθούν "λουφαδόροι" . Εγκύκλιοι επί εγκυκλίων δημιουργούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να επιβιώσουν εκπαιδευτικοί και παιδιά, το κυριότερο όμως να παραχθεί και να αγαπηθεί η γνώση και η μάθηση...
Οι πολυπράγμονες όμως δάσκαλοι με τη δουλειά τους απαντούν στα υποβαθμισμένα πολιτειακά κονδύλια, στα κενά, στα μειούμενα διδακτικά μέσα και σε τόσα άλλα.
Γίνονται και σοβατζήδες και σκηνοθέτες και οτιδήποτε χρειαστεί για να κρατηθέι η εκπαίδευση του λαού μας στο ύψος των περιστάσεων.

Και μια προώθηση από συνάδελφο με πολλά σημαινόμενα...

ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ

'Εφτασε και πάλι η ώρα να ανοίξουν τα σχολεία μας. Ομιχλώδης και αρνητική η περιρρέουσα ατμόσφαιρα για άλλη μια χρονιά τόσο στο οικονομικό πεδίο λειτουργικότητας, όσο και στα ζητήματα στελέχωσης.
Φυσικά η ελπίδα πεθαίνει τελαυτάια τουλάχιστον για τα ζητήματα στελέχωσης και με δεδομένη την αντίδραση του κλάδου σ' αυτές τις δυσοίωνες προοπτικές, οπότε μέχρι την τελευταία στιγμή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει έστω και οριακά.
Το καλοκάιρι που πέρασε "μικρές μάχες" δικαιώθηκαν , αφού έγινε κατορθωτό να βαφτεί εσωτερικά το σχολέιο μετά από 5 χρόνια και συνεχείς πιέσεις και να γίνουν επισκευαστικές εργασίες στο υπόγειο που έιχε σοβαρό πρόβλημα υγρασίας. Η λύση που δόθηκε δεν ήταν τεχνικά η αρτιότερη, αλλά δε γινόταν διαφορετικά αφού οι όροι πρόσβασης σε παρακείμενη οικία, για να γίνουν εξωτερικά οι επεμβάσεις, ήταν απαγορευτικοί έως και προσβλητικοί.
Σε κάθε περίπτωση κρατάμε τα θετικά ότι η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Χίου, μπόρεσε να κάνει τα βέλτιστα με βάση τισ συνθήκες.
Φυσικά όλα θα κριθούν υπό τις καιρικές συνθήκες που θα δοκιμάσουν και τα έργα.
Αναμένουμε λοιπόν γενικώς και ειδικώς.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ...

Λίγο προν κλείσουν τα σχολεία μας ταλάνισε η αυθαιρεσία  ανθρώπων που αρέσκονται ως "διαδρομιστές" υπουργείων, να καταθέτουν γνώμες και να πιέζουν για την επιβολή τους, ασχέτως αν αυτές και έωλες και ατεκμηρίωτες και ανιστόρητες είναι.
 Εκμεταλλευόμενοι το όλο κλίμα καταργήσεων και συγχωνέυεσεων σχολείων, στοχοποίησαν την  Αστική Σχολή Χίου- 11ο Δημοτικό και με πρότασή τους επιχέιρησαν να την κλέισουν , για να αναδειχθεί δήθεν το 1ο Γυμνάσιο Χίου ως μοναδικό 6/ταξιο Γυμνάσιο - Λύκειο, που με την ιστορία του ως πρώτο διδακτήριο του νησιού πραγματικά κοσμεί την πόλη μας και την ιδιάιτερη πατρίδα μας.
Η πρότασή τους λοιπόν απαιτούσε να κλέισουν οι άλλες δομές για να γίνουν περιφερειακές ενός τύπου σχολέιου που θα προσομοίαζε την επο΄χη της Τουρκοκρατίας!!!
Απαντήσεις πήραν από μια σειρά μαζικούς φορείς και υπεύθυνα πρόσωπα , αλλά και από το σύλλογο διδασκόντων και γονέων.
Απάντηση αποτελεί και το γεγονός ότι λόγω των εργασιών στο διδακτήριο του 1ου Γυμνασίου η ετήσια συνάντηση των απόφοιτών του έτους 1973 έγινε στο σχολείο μας, δείχνοντας με τον τρόπο της την ιστορική συνέχεια των δύο σχολείων τους δεσμούς τους και την προσφορά τους στα εκπαιδευτικά δρώμενα. 'Ήταν τιμη για μας η επιλογή τους και ευχή μας να συνεχίσουν στο χρόνο αυτές τις συναντήσεις.
Η φωτογραφία  και τα παρακάτω γραπτά είναι αδιάψευστοι μάρτυρες ότι έχουν γνώση οι φύλακες...

κ. Μάρκο Σκούφαλο

Διευθυντή

Αστική Σχολή – 11^ο Δημοτικό Χίου

Αγαπητέ κ. Σκούφαλε,

Το κυρίαρχο και διαχρονικό χαρακτηριστικό των Χιωτών είναι η τεράστια σημασία που αποδίδουν στην παιδεία, τον εκπαιδευτικό και το σχολειό, ως σύμβολα και εκφραστές της μοναδικής τρισχιλιετούς πνευματικής κληρονομιάς τους.

Ως άμεση συνέπεια αυτής της κληρονομιάς οι Χιώτες αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην διατήρηση της δημιουργικής συνέχειας στις μορφές, τους τύπους, το βαθύτερο εσωτερικό περιεχόμενο και τις αξίες που χαρακτηρίζουν την μεγάλη εκπαιδευτική παράδοση του νησιού μας.

Πανω από όλα όμως έχουν μάθει να επιβραβεύουν τις προσπαθειες τόσο των μαθητών όσο και των δασκάλων τους που στόχο έχουν να κρατήσουν ψηλά τον ‘πυρσό της γνώσης’ και τις αξίες της κοινωνικής ευασθησίας, του ήθους και της ανθρωπιάς.

Στα πλαίσια αυτά οι προτάσεις που έγιναν πρόσφατα και αφορούν το  κλείσιμο της Αστικής Σχολής – 11^ου Δημοτικού είναι τελείως ξένες προς την πολιτιστική και ειδικώτερα την εκπαιδευτική παράδοση του νησιού μας και προκαλούν βάναυσα το δημόσιο αίσθημα. Αντί για προτάσεις κλεισίματος της Αστικής Σχολής θα αναμέναμε από αυτούς που διατείνονται ότι βρίσκονται σε αρμονία με το δημόσιο αίσθημα και τις πολιτιστικές παραδόσεις του νησιού μας  να προτείνουν την επιβράβευση της τεράστιας και ιδιαίτερα αποτελεσματικής προσπάθειας του διευθυντή και των διαδασκόντων του 11^ου Δημοτικού που αποβλέπει στην παροχή ουσιαστικής και σύγχρονης γνώσης στα παιδιά μας, στην σφυρηλάτηση της κοινωνικής ευαισθησίας, του ήθους και της ανθρωπιάς σε αυτά.

Οι προτάσεις αυτές διέπονται από μια στείρα τεχνοκρατική στόχευση η οποία, αν εφαρμοζόταν, θα αναιρούσε τον εαυτό της: θα υποβάθμιζε περαιτέρω την ποιότητα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και θα αύξανε (αντί να μειώσει) το τελικό λειτουργικό και κοινωνικό κόστος. Οι προτάσεις αυτές, πρόχειρες και κατά κυριολεξία «του ποδαριού», εναρμονίζονται πλήρως (και προφανώς εκφράζουν) την απίστευτη προχειρότητα της ακολουθούμενης τροικανικής πολιτικής στα θέματα της παιδείας.

Για το καταρρέον σύστημα που εξέθρεψε αυτού του είδους τις προτάσεις αρκεί μόνο μια φράση: «Μωραίνει ο Κύριος ους βούλεται απωλέσαι!».

 Κατά τα λοιπά, συμφωνώ απόλυτα με την εισήγηση του διευθυντή του 11^ου Δημοτικού, της 31 Μάη 2013, προς τον σύλλογο των διδασκόντων αυτού.

Με εκτίμηση

Καθηγητής Γιάννης Καρκαζής

πρώην Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών της Διοίκησης του Παν/μιου Αιγαίου

 

ΠΡΑΚΤΙΚΟ 7/2013

            Σήμερα Παρασκευή 31 Μάη και ώρα 1:15μμ συνήλθε σε απαρτία ο σύλλογος διδασκόντων της Αστική σχολή Χίου -11ο  δημοτικό, για να συζητήσει το θέμα, για το οποίο ενημερώθηκε από το δ/ντη του σχολείου:

«Προφορικό αίτημα προς την Πρωτ/μια Εκπ/ση Χίου εκ μέρους του ΥΠΕΠΘΑ για κατάργηση της Αστικής Σχολής -11ο Δημοτικό, σύμφωνα με αίτημα που έγινε προς το υπουργείο εκ μέρους συμπολίτη –των μας κατά  πληροφορίες που επιβεβαιώθηκαν από το Δ/ντη του σχολείου»

Με βάση το ζήτημα που προέκυψε ο Δντής εισηγήθηκε τα παρακάτω:

«Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός κάποιος συμπολίτης μας ή συμπολίτες μας να υπονομεύουν βάναυσα ένα σχολείο με την ιστορία της Αστικής Σχολής Χίου-11ο Δημοτικό που φέτος κλείνει 120 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην εκπαίδευση του νησιού και από αυτά τα 100 περίπου στη δομή της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είτε ως 1ο Δημοτικό, είτε ως 11ο είτε ως Αστική Σχολή Παντιά Ράλλη στην ίδρυσή της. Μάλιστα, αυτό να γίνεται μέσα σε ένα ζοφερό πολιτικό  κλίμα, που κυρίως για «δημοσιονομικού λόγους», οι πολιτικοί ιθύνοντες του υπουργείου έχουν στοχεύσει τη δημόσια εκπαίδευση με μέτρα καταργήσεων και συγχωνεύσεων σχολείων. Αυτό το βαρύ για τα εκπαιδευτικά δρώμενα κλίμα, εκμεταλλεύτηκε ή εκμεταλλεύτηκαν κάποιοι , για να προχωρήσουν εν «κρυπτώ και παραβύστω», σε αυτή την άνευ ήθους παρέμβαση που είναι έξω και πέρα από κάθε παιδαγωγική, εκπαιδευτική και διδακτική αρχή.

Σε κάθε περίπτωση το κύριο είναι ότι το σχολείο εξυπηρετεί εργαζόμενους γονείς του ιστορικού κέντρου, πέρα από την γεωγραφική του περιφέρεια. Εργατοϋπάλληλους, Δημόσιους  υπαλλήλους, γιατρούς, δικηγόρους, πανεπιστημιακούς, τους πάντες. Το ολοήμερό του τμήμα έχει 56 παιδιά που δείχνει στις σημερινές συγκυρίες και την αύξηση της κοινωνικής του αποστολής. Τα παιδιά μας διαπρέπουν στη β/μια και τριτοβάθμια Εκπ/ση, γεγονός που αναγνωρίζεται από γονείς και την τοπική κοινωνία. Στο σχολείο εκπονήθηκαν και εκπονούνται σειρά περιβαλλοντικών προγραμμάτων, καθώς και δύο πολυμερείς συμπράξεις με ευρωπαϊκά σχολεία στα πλαίσια του προγράμματος Κομένιος. Το 2009 σε συνεργασία με το Δήμο και την τότε Νομαρχία διοργάνωσε διεθνές συνέδριο με 5 Ευρωπαϊκά σχολεία και θέμα τα εκπαιδευτικά συστήματα της Ελλάδας και των αντίστοιχων χωρών που συμμετείχαν. (Βέλγιο, Φινλανδία, Ουγγαρία, Εσθονία, Ισπανία). Έχει βραβευθεί με πρώτο και τρίτο πανελλαδικό βραβείο από τη Helmepa  και είναι μόνιμος συνεργάτης του Κέντρου πρόληψης κατά των Ναρκωτικών-ΟΚΑΝΑ εκπονώντας κατ’ έτος προγράμματα για μαθητές και γονείς.

          Η αντιεκπαιδευτική λογική , τα παιδιά να μοιραστούν στα τρία υποτιθέμενα όμορα σχολεία πρόταση που και κατά το παρελθόν είχε γίνει και απορρίψαμε με το πρακτικό 4/2007-στην ουσία διπλασιάζονται και τριπλασιάζονται οι αποστάσεις, αφού επί της ουσίας δεν μπορούν και να τα φιλοξενήσουν , γιατί έχουν τις δικές τους παραμέτρους λειτουργίας- δείχνει  την ετσιθελική λογική κάποιων που βρήκαν αποκούμπι και στο υπουργείο για να κλείσουν το σχολείο.

Άλλωστε σε επικοινωνία - διαμαρτυρία μου με την ιδιότητα και του Δημοτικού Συμβούλου με τον Υπουργό Αιγαίου κ. Μουσουρούλη, που τυγχάνει και συμπατριώτης μας, μου δηλώθηκε άγνοια αυτών των ενεργειών που επιθυμούν να αλλάξουν τον υφιστάμενο χάρτη της εκπαίδευσης σε βάρος των παιδιών μας, καθώς και η συμφωνία του να μην υπάρξει κάποια κατάργηση σχολείου στο νησί και φυσικά και της Αστικής Σχολής Χίου-11^ο Δημοτικό.

Με βάση τα παραπάνω προτείνω

1.      Αρνούμαστε κατηγορηματικά οποιαδήποτε συζήτηση για κλείσιμο του σχολείου και θα συνταχθούμε με τους γονείς, τους συλλόγους μας  και την τοπική κοινωνία που βρίσκεται στο πλευρό μας, προκειμένου να αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο

2.      Υπενθυμίζουμε προς κάθε κατεύθυνση τις ομόφωνες αποφάσεις του δημοτικού και Περιφερειακού συμβουλίου προς το Υπουργείο με τις οποίες αρνούνται την οποιαδήποτε κατάργηση σχολείου στο νησί μας και στην Περιφέρειά μας. (αποφάσεις 10/2111/10-04-2013 του Περιφ.Συμβ και 58/2012 και 247/2013 του δημ. Συμβ.)

3.      Καλούμε την Προϊσταμένη μας Αρχή να προβεί στις απαραίτητες υπηρεσιακές ενέργειες , ώστε να δουν το φως της ημέρας τα ονόματα αυτών που προέβησαν σε αυτή την ανοίκεια  πράξη, γιατί θεωρούμε απαράδεκτο ο οποιοσδήποτε «αχυράνθρωπος» τοπικός παράγοντας  να θέτει τέτοια ζητήματα που βάλλουν ευθέως εναντίον της εκπαίδευσης του νησιού μας . Ταυτόχρονα να πράξει τα δέοντα από τη μεριά της , ώστε το σχολείο μας να συνεχίσει απρόσκοπτα το λειτούργημά του.

Ο σύλλογος διδασκόντων ομόφωνα συμφωνεί με τις προτάσεις και υπογράφει .

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ 

ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ ΜΑΡΚΟΣ                              Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ

                                                                  

ΜΑΛΑΚΟΥ ΣΤΕΛΛΑ

ΜΑΘΙΟΥΔΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΓΑΡΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΛΗΟΥ ΑΡΓΥΡΩ

ΔΟΥΡΑ ΕΛΕΝΗ

ΑΜΕΝΤΑ ΣΤΕΛΛΑ

ΤΣΟΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΑ

ΛΑΡΔΑ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

ΥΦΑΝΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΑΜΕΝΤΑ ΛΕΜΟΝΙΑ

ΠΕΖΟΣ ΦΩΤΗΣ

ΧΑΜΠΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΝΤΟΜΑΤΑ ΣΤΑΜΑΤΙΑ

KOYNH MARIA