Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

25 ΜΑΡΤΗ ΜΝΗΣΙΠΗΜΩΝ ΠΟΝΟΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ...

Στο Μεγάλο μας Τσίρκο μας ταξίδεψαν οι δάσκαλοι της ΣΤ' τάξης του σχολείου μας, Γιώργος Γαρρής και Κώστας Χάμπας. Μνήμες διαχρονικές ήρθαν στο προσκήνιο, προστάτες και κοτσαμπάσηδες παλιοί και σύγχρονοι... Τα τραγούδια διδαγμένα από το μουσικό μας Φώτη Πέζο, είχαν πολλά σημαινόμενα,"Μου ξανάρχονται ένα -ένα, χρόνια δοξασμένα,  Νά τανε το 21..."
Τα παιδά απέδωσαν με συνέπεια τα κέιμενά τους, σύνδεσαν με επιτυχία το παρελθόν με το παρόν.Μας έφεραν μια σειρά σκέψεις όπως:


  •   Ο «ρεαλισμός» ποτέ δε «γράφει» ιστορία. Ποτέ δεν αλλάζει την κατάσταση. Ο Ρήγας Φεραίος που ονειρε­ύτηκε την επανάσταση κι ο Παπαφλέσσας που την «εκβίασε», δεν είχαν «ίχνος» ρεαλισμού. Είχαν όμως δίκιο κι απόλυτη εμπιστοσύνη στο λαό. Kι η ιστορία δε «θυμάται» ποτέ τους «ρεαλιστές». Το ίδιοι κι οι λαοί. Αλλά «θυμάται» και τιμά τους «τρελούς». Δηλαδή τους επαναστάτες.

  •  Η ιστορία δε γράφεται με «διαπραγματεύσεις» και «διαλόγους». Η ιστορία όλων των λαών του κόσμου και πάνω απ΄ όλα των Ελλήνων, αυτό δείχνει. Ο Κολοκοτρώνης δεν πήγε σε «διάλογο» στα Δερβανάκια. Κι ο Διάκος δεν πήγε για «διαπραγματεύσεις» στην Αλαμάνα.

  •   Η ιστορία δε γράφεται μέσα στα πλαίσια της όποιας «νομιμότητας» της εκάστοτε εξουσίας. Τότε «νόμος» ήταν ό,τι έλεγε ο Σουλτάνος κι ο Μέτερνιχ. Όλοι οι αγωνιστές του 1821 ήταν λοιπόν τότε ... «παράνομοι». Ποτέ η ιστορία δεν προχώρησε μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας της παλιάς τάξης, αλλά προχώρησε «σκί­ζοντας» τους νόμους και τις συμφωνίες των μεγάλων και των ισχυρών και βάζοντας «νέο δίκαιο», σύμφωνο με τα συμφέροντα των ανθρώπων, με τις ανάγκες της κοινωνίας και με τα βήματα της ιστορίας. Κι αυτή η αέναη διαδικασία δε θα σταματήσει ποτέ.
  • Η ιστορία «δε νοιάζεται» για τη διάρκεια της ζωής του κάθε ανθρώπου. Δεκάδες γενιές ανθρώπων έζησαν με τουρκοκρατία και πόνεσαν, επαναστάτησαν και μάτωσαν, χωρίς να δουν τη λευτεριά τους. Όμως αυτοί την έφεραν τη λευτεριά. Χωρίς αυτούς δε θα είχε έρθει ποτέ η «κρίσιμη ώρα» της επανάστασης. Ο αγώνας συχνά είναι μακροχρόνιος. Κι απαιτεί υπομονή κι επιμονή. Κι η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου αγώνα δε φαίνεται πάντα εύκολα. Ο ιστορικός χρόνος είναι πολύ μεγαλύτερος απ΄ τη ζωή του καθενός μας. 

Ακριβώς γι αυτή τη μικρή  διάρκειά της δεν πρέπει να την εξευτελίζουμε που έλεγε και ο Καβάφης, να μη δείχνουμε έτοιμοι και πρόθυμοι από καιρό για να υποταχθούμε στους κάθε λογής "Βαρβάρους".

Αλλάζοντας θέμα, ενθουσιάστηκαν τα μικρά της Γ2 τάξης με την επίσκεψή τους στη Βιβλιοθήκη Κοραή στα πλαίσια της "Μελέτης Περιβάλλοντος" στην ενότητα για τα πολιτιστικά μας μνημεία. Εκτός όμως αυτού ενθουσίασαν και τους υπαλλήλους με τις εύστοχες παρατηρήσεις τους και την αφομοίωση βασικών αξόνων του αντικειμένου.
Τέλος έιχαμε τη χαρά να μας επισκεφθούν στο σχολείο μας παιδιά του Τρίτου Γυμνασίου Χίου στα πλάισια της ανακύκλωσης, αναρτώντας και στο σχολέιο μας σχετική αφίσα. Χάρηκαν μάλιστα ιδιάιτερα όταβ είδαν ότι κι εμέις έχουμε τους αντίστοιχους κάδους μιας και μετέχουμε στην ανακύκλωση εκτός των κλασικών και με μπαταρίες , αλλά και καπάκια από τα οποίοα συμβολικά εξοικονομούμε και κάποιες σακούλες απορριμμάτων.











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου